Erdem Bayazıt - Naciyem Şiiri

Altımızda kayan bu büyülü şehri durdursana güzelim
Güzel sıfatına en çok gidenim
Sana yazmak bir mum yakıp ona bakmak gibi
Kısık ateşinde, dev bir ilimle yükseliyor aklımda yüzün
Yeşil ve keder yüklü bir gemi olup su alıyor
Öpsemde huzura kapatsam dediğim helal gözlerin
Naciyem aynı yastığa baş koymamıza günler kaldı sadece
Gözlerimi kapatınca sadece o yeşil ve pervasızca yüreğimi kucaklayan gözlerini görüyorum
Yaralarıma değiyor gizli karasıyla
Değiyor canımdan her bir parçaya
Kendimi böyle böyle iyi ediyorum
Tutup kendine çekiyor yorgun yalnızlığımı saçların
Yasemin kokusuyla sevaba sokuyor aklımı
Bir tebessümüne değip gönlümden ah diye geçiyor hasretin
Bağrına basıyor yorgun başımı içinde kendimi uyuttuğum hayaller
Naciyem;
Aynı mumun ışığında geceye gülümseyecek yakında yüreklerimiz
Hiç bir yeri olmayacak evlerimizde zehre bulanmış dokunaklı kederin